ببین رپ یه اسب وحشیه که سوارکار نداره
نمیتونه کسی ازش تو ایران مایه حلال وار در آره
تا جایی که هنرمند هیچ فرقی با یه خلافکار نداره
پس هر کی سر میز ما اومد بگو که قرارداد نیاره
اینه که تا قسطا زیاد شد کم کم ورسا کم شد
از اونطرف چه جُرمایی که با یه امضا حل شد
یعنی اینکه سلیقه طرف همیشه دخیله وسط
همینه تحمیل نظر نتیجه تخریب اثره
ولی وقتی که از سرت آب بگذره کلا
میگی بهتره خودم تکلیفُ یکسره کنم
تا اینجا عمرمو ضرر کردم هزینه شم میدم
من که تا همینجا اومدم پس بقیه شم میرم
منی که از اعتمادِ بیجا هنوز آبستنم
ولی در نهایت میدونم اینو که باعث منم
دیدم اونا که با خنده جلو میان ناکسترن
در آخر دیدم متکی به مشتی خاکسترم
فهمیدم که فقط پدر مادر میگه پسرم دخترم